Ontspannen op het Strand : Goa - India

Namaste

Hier een verhaal uit Goa ! Waar we nog steeds vertoeven na bijna een maand

Laten we beginnen met een minder leuke mededeling : we zijn onze camera kwijtgeraakt! Dus geen mooie foto's meer voor op het blog :-(Maargoed als dat het ergste is wat ons overkomt dan gaat alles toch heel erg goed :)

Op 26 December kwamen we aan in Mumbai, India na een vlucht van 4 uur vanuit Bangkok. Gelukkig waren we zo door de controles heen en konden we India gaan verkennen! Gelijk zagen we de enorme krottenwijken naast het vliegveld en alles zag er oud uit, de taxi's zagen eruit alsof ze nog uit de jaren 50 afkomstig waren (wat waarschijnlijk ook zo is ;) Na een half uurtje zoeken vonden we een taxi plek waar we vante voren konden betalen dus geen gedoe met afdingen en onderhandelen voor de prijs. We namen de taxi naar het treinstation vanwaar we gelijk door konden gaan naar Goa (Mumbai is de grootste stad van India dus enorm chaotisch en vies, niet een leuke plek om langer te verblijven)

Wat ons opviel is dat de eerste mensen waar we mee spraken wel Engels spraken maar op zo'n vreemde manier dat je er niets van begreep :) Op het treinstation werden we dan ook van het kastje naar de muur gestuurd. Eerst in de ene rij, waren we eindelijk aan de beurt werd ons verteld dat we weer in de andere rij moesten gaan staan en zo gaat dat door terwijl er 20 mensen om je heen staan je aan te kijken....India kan soms een overweldigend land zijn

Wij vonden een vrouw die ons meenam naar een klein reisbureau waar we de tickets a la minute kregen (maar natuurlijk wel meer betalen) Maar we waren al blij dat we de grote stad uit konden. Eerst een lokale trein genomen om op het goede station te komen, helemaal op elkaar gepakt in de overvolle trein maar met een groep aardige jongeren die ons het juiste station aanwezen. We zagen mensen op de trein springen terwijl hij al aan het rijden is...iets wat je aleen in India ziet ;-)

We kwamen aan bij het goede station en aten wat op het station (het eten op de stations is super lekker en kost drie keer niks) en wachten en paar uur op onze trein. We ontmoette wat aardige Indiase jongeren die ook op de trein naar Goa aan het wachten waren, ze gingen met een hele groep naar een festival. Toen de trein aanmaal aankwam zochten we onze bedden en legden onze spullen weg. De trein was tot onze verbazing veel schoner dan die in China en veel rustiger. We deelden onze slaapkabine met een groep Indiase jongeren uit Mumbai die ook onderweg waren naar het festival en al snel raakten we aan de praat en we leerden wat Indiase woorden, gerechten en over de cultuur. In de trein was er geen conducteur te bekennen dus lekker uit het raam roken. Midden in de nacht stopte de trein ineens en bleef zo drie uur staan. Niemand kon ons vertellen wat er aan de hand was en waarom we zo lang stopte. Maar we sliepen heerlijk in de trein en naar 5 uur vertraging kwamen we eindelijk aan in Goa!

We namen een taxi naar Arambol (een dorp aan het strand in het noorden van Goa waar we wisten dat Han zou zijn) Maar toen we aankwamen was het al donker en konden we Han niet vinden. We namen een kamer voor een nacht en aten wat op het strand. De volgende dag gingen we op zoek naar Han die ergens op het strand zou zijn. We liepen een tijd rond en opeens zagen we han in zijn omslagdoek op het strand lopen! Hij was blij om ons te zien en we aten en praatten bij. Hij regelde ook een hut op het strand voor ons voor 200 Roepi (=3euro) De dagen daarna aten we elke avond op het strand voor een paar euro en overdag zwommen we in de zee en relaxten we op stranbedden (het strandleven ;) Han gaf ons ook een tour van het dorp en de omliggende stranden en stelde ons aan zijn vrienden voor. We hadden het enorm naar ons zin en het was dan ook superleuk om weer een vriend te ontmoeten naar de lange reis samen

Via internet kregen we te horen dat een andere vriend van ons, Joris ook naar Goa zou komen op oudjaardag. Toen hij aankwam wist hij ons enorm blij te maken met een stuk Old Amsterdam die we gelijk opaten samen met Han :) Joris sliep even bij in de hut naar zijn lange en vermoeiende vliegreis van 10 uur en 18 uur onderweg zijn vanuit Breda! 's Avonds maakten we hem wakker en aten we een goede Indiase maaltijd voor een paar euro. We haalde een fles rum voor 2 euro voor het nieuwjaar en genoten van het vuurwerk op het strand.

We hadden ons voorgenomen om Han zwemles te gaan geven in het nieuwe jaar. Hij had net voordat hij wegging een Kano gekocht en kon nog niet zwemmen. Vlakbij het strand is een ondiep meertje waar we elke ochtend naartoe liepen om zwemlessen te geven en verkoeling te zoeken in de schaduw van de palmbomen. Al na een paar dagen had hij de slag te pakken en begon hij veel vooruitgang te boeken.

Na twee weken besloten we samen een reisje te maken naar een plek ten zuiden van Goa. Daar was een kleine heilige stad, Gokarna waar Han een tijd had gewoont en we vebleven op loopafstand van de stad op een strand genaamd Om Beach. We verbleven een week bij een familie die een restaurant/guest house hadden en sliepen 's avonds in hangmatten die we hadden aangeschaft in Arambol onder de sterrenhemel. Overdag maakten we wandeltochten door de bergen en jungles en verkenden we de stad. In Gokarna konden we meer zien van het echte India (Goa is dan ook enorm toeristisch) Overal prachtig gekleurde tempels, winkeltjes, druk verkeer en natuurlijk de heilige koeien die overal lopen. We bezochten tempels en werden bij een van de tempels uitgenodigt door een Indiase familie om met hun mee te eten, op een bananenblad geserveerd kregen we rijst, curry,brood,chutney en zoetigheid na. De hele familie stond om ons heen om te zien hoe we het opaten en moesten lachen toen we naar onze fles water grepen nadat we een hap namen van de enorm pittige curry :)

We gingen naar een week terug naar Arambol en namen een hut voor een paar dagen, we genoten van het prachtige weer, de verkoelende zee en het strandleven van Goa. Ons eerste voornemen was op naar het noorden van India te gaan maar we hoorden dat het daar enorm koud was en op sommige plaatsen zelfs sneeuwde!

We besloten om het zuiden van India af te gaan reizen, eerst naar de staat ten zuiden van Goa, Karnataka en vervolgens naar de meest zuidelijke staat, Kerala. We boekten een busrit naar een oude stad vol met prachtige tempels genaamd Hampi, maar moesten een paar dagen wachten op een beschikbare bus. Dus nu naar bijna een maand gaan we weer onderweg en India ontdekken!

Groeten vanuit het zonnige Goa!

Ellenoor & Arnoud

Angkor Wat & Bangkok

Lieve Lezers,

Het is weer tijd voor een reisverhaal uit het verre oosten :)

Nadat we vertrokken uit Sihanoukville namen we de bus naar Siem Reap, waar zich de eeuwenoude tempels van Angkor Wat bevinden. We kwamen s avonds aan en namen een tuk tuk naar een guesthouse in de stad en namen er onze intrek. De volgende dag verkenden we de stad een beetje, de straten waren gevuld met bars en restaurants en toeristenwinkeltjes, er was niet veel te doen.

De dag erna regelden we een tuk tuk voor de hele dag en reden s ochtens vroeg naar Angkor Wat. Om er een dag te mogen rondlopen moet je 20 dollar betalen. Eenmaal aangekomen bij de eerste en meest bekende tempel was het dan ook echt een toeristen circus, maar de tempels waren prachtig om te zien en er rond te lopen. We verkenden de 4 grootste tempels (zie foto's) en liepen rond. De hele tijd komen er kinderen en verkopers op je af die je een sjaal of fluit of andere prularia proberen te verkopen en je achterna blijven lopen. Maar het was een mooie ervaring om Angkor Wat gezien te hebben en er een dag te spenderen en te leren over de oude cultuur die daar hun hoofdstad gevestigd had.

Na een paar dagen Siem Reap besloten we een bus te regelen naar Bangkok zodat we daar onze visum konden aanvragen voor India en aan de laatste drie maanden van de reis te beginnen. Via couchsurfen konden we een uur buiten de stad terecht bij de medische student Nok Silabut, een uiterst aardige en gastvrije meid. Toen we eindelijk aankwamen waren er nog twee andere couchsurfers en samen verkenden we de stad en gingen we naar Bangkok.

Bangkok is een overweldigende grote en moderne stad, na twee maanden vertoeven in de natuur en kleine steden was Bangkok wel even wennen ;) Overal zie je grote winkelcentra's en wolkenkrabbers. Als we zonder Nok de stad ingingen waren we soms dan ook 2 uur aan het zoeken naar een tentje om wat te eten...net als in de grote steden van China....

Grote steden zijn toch niet echt onze eerste keus al moet je er soms naartoe om dingen te regelen, en dan maakt een leuke couchsurfing host gelukkig veel goed:)

Vanuit Noks huis was het centrum van Bangkok 1,5 uur reizen en de eerste keer dat we de stad ingingen om ons visum voor India te regelen zijn we per vergissing naar de Indiaase ambassade gegaan en waren we daardoor dus te laat bij het visumbureau.Verschrikkelijk balen, 2 uur onderweg en dan te laat!De volgende dag wisten we gelukkig wel waar we heen moesten en lukte het wel:)

Reinout had goedkope tickets voor ons geboekt en we konden ons visum 2 dagen voor onze vlucht ging ophalen.Toen dat allemaal geregeld was voelde we ons een stuk beter en konden we Bangkok gaan verkennen. Samen met Nok gingen we naar de wekelijkse Couchsurfers meeting in Bangkok en ontmoette we vele reizigers en lokale mensen. We ontmoette ook vrienden van Nok en aten samen in een restaurant in de stad. Thaise mensen zijn enorm vriendelijk en gastvrij, maar ook heel erg verlegen. Als je als gast word uitgenodigt zullen ze ook alles uit de kast halen om het goed naar je zin te maken, en vaak mochten we niet eens betalen voor ons eten!Thailand is dan ook een land waar we wel terug zouden willen om er rond te reizen, want een week is toch te kort om het land te zien.

Na een week Thailand werd het dan eindelijk tijd voor de laatste etappe van onze reis : India!

We verblijven nu in houten hutjes aan het strand in Goa samen met Han en Joris, het is echt leuk om na zo'n lange tijd weer eens vrienden te ontmoetten en samen op te trekken. We zijn nu Han zwemlessen aan het geven en het schiet al aardig op :)

Het weer is hier weer heerlijk en het eten ook! Goa is een goede plek om aan te komen in India en even te wennen aan het land voordat we de rest van India gaan verkennen....

Groeten uit Goa !

En we hopen dat iedereen een goed nieuwjaarsfeest heeft gehad en dat alles goed gaat in Breda!

Gelukkig Nieuwjaar!!

Wij wensen iedereen een gezond en gelukkig 2012

Maak er een mooi feestje van!

we zullen snel weer een verhaal schrijven

Groeten uit Goa, India

Luieren in Laos & Chaos in Cambodja

Soesrayi !

Lieve Lezers, het is weer tijd voor een nieuw verhaal uit het verre oosten!

Laos was een geweldige ervaring en een prachtig land om te zijn. Na alle hectiek van China hebben we het in Laos rustig aan gedaan en vooral veel genoten van de zon en het heerlijke eten

In het noorden van Laos, in Luang Namtha zijn we 4 dagen gebleven en het dorpje verkent. De omgeving verkenden we met een scooter die we gehuurd hadden. De meeste mensen leven er nog in houten huisjes en het leven is er simpel en ongecompliceert.

In Luang Namtha ontmoette we een Nederlandse reiziger die ons aanraadde om naar een kleine plek genaamd Non Kiaw te gaan en vanuit daar een boot te nemen naar Luang Prabang. We verbleven twee dagen in Non Kiaw in een houten hutje voor 3 euro per nacht. We namen samen met een een Israelisch stelletje, een franse kerel, een amerikaanse engels leraar en een Duitse schrijver de boot naar Luang Prabang. Het was een prachtig om met de boot over de rivier te varen. We passeerden kleine dorpjes waar kinderen in het water speelden en zagen waterbuffels verkoeling zoeken in het water. Na een lunchpauze op een drijvend restaurant bevonden we ons op de Mekong, de grootste rivier van Zuid Oost Azie! (foto's komen later)

Tijdens de schemering kwamen we aan in Luang Prabang, de vroegere hoofdstad van Laos en nu werelderfgoed volgens Unesco. Gelukkig wist de franse kerel een goed en goedkoop guesthouse en bracht ons en het Israelische stelletje erheen. Al snel kregen we een mooie kamer voor 5 euro per nacht. Daarna aten we gezamelijk in een van de vele restaurants.

Luang Prabang voelt meer aan als een klein dorp en is gevuld met oude (kononiale) gebouwen en tempels. Als je daar door de straten loopt voelt het alsof je 100 jaar terug bent in de tijd. We bezochten de watervallen in de omgeving van de stad en trokken dagelijks op met het Israelisch stelletje, Tomer en Dana

Na een week werd het toch weer tijd om verder te gaan en besloten we de bus naar de hoofdstad, Vientien te nemen. De wegen in Laos zijn een grote gatenkaas en het duurd dan ook extreem lang om ergens te komen. Maar dat is dan ook Laos, alles op het gemakske.

We zouden er 9 uur over doen maar naar 6 uur waren we pas in een stad genaamd Vang Vien en waren we pas op de helft. Het was al half 1 s nachts en we besloten maar de bus uit te gaan. We vonden al snel een guesthouse en rookten een sigaretje op het balkon toen we ineens het Israelische stelletje zagen lopen! We riepen ze en Dana bleek jarig te zijn, we dronken samen een biertje en ze vertelden ons van hun accomodatie. Een bungalow park aan de andere kant van de rivier. Bungalow is dan wel veel gezecht, want het zijn simpele houten huisjes met een tweepersoonsbed, muggennet en verande met hangmat. De volgende dag namen we daar onze intrek voor 3 euro per nacht! (het lijkt wel of het steeds goedkoper word)

In Vang Vien verkenden we de omgeving met scooters en reden door zandweggetjes vol hobbels en stenen door kleine dorpjes, omringt door de prachtige bergen. Soms moest je uitwijken voor een koe of een stel kippen of door een modderpoel rijden. We reden naar een rivier waar we zwommen in het azuurblauwe water en bezochten een grot in de bergen, een hele ervaring! We hadden het goed naar ons zin en trokken weer veel op met Tomer en Dana maar het werd toch weer tijd om verder te reizen na 4 dagen...

We namen een lokale bus naar de hoofdstad, Vientiane. Er zaten aleen maar lokale mensen in de mini bus en ze keken ons dan ook verbaast aan dat we niet de airconditioned toeristen bus namen maar het was een hele ervaring. Soms werd je van je bankje gelanceert als we weereens door een enorm gat in de weg reden. In Laos is een geasfalteerde weg dan ook echt een luxe

De hoofdstad was niet veel aan, het guesthouse best duur en alles was er om 11 uur s avonds al gesloten. We bezochten That Luang, het meest heilige monument van Laos terwijl er een Boedhistisch festival bezig was. Het kleurde oranje van de monikken gewaden en overal luide muziek. That Luang was een enorme goud gekleurde tempel in de traditionele Stoepa vorm van Zuid Oost Azie.

Vanuit Vientiane namen we na 2 nachten de slaapbus naar het zuiden van Laos. Tot onze verassing moesten we het bed delen en kregen we geen eigen bed. Weinig slaap in het kleine bedje en na 12 uur reizen kwamen we dan vermoeid aan in Pakse. We wouden er maar een dag verblijven want we waren op doorreis naar Si Phan Don. In het zuidelijkste puntje van Laos splitst de Mekong zich op in twee grote zijvertakkingen en tientallen kleinere vertakkingen waar zich er 4000 eilanden in de Mekong bevinden

De volgende dag namen we een Tuk Tuk bevuld met 20 mensen en 5 kinderen, allemaal lokale mensen. Onderweg werd er ook nog eens een kapotte scooter opgeladen en de Tuk Tuk zat dan ook bomvol! We namen de veerboot naar het grootste eiland en verbleven er twee nachten.s Avonds genietend van het uitzicht over de Mekong en de rust en de stilte van het eiland.

We konden nog maar een weekje verblijven in Laos dus we wouden wat meer van de eilanden verkennen en namen de boot naar een ander eiland, Don Det en vonden er al snel een bungalow voor 2 euro per nacht aan de zonsondergangs-zijde van het eiland. s Avonds kon je vanuit je verande in je hangmat de zonsondergang over de Mekong zien! De eerste dag kregen we een flyer aangereikt met de muziekstijlen die Arnoud graag draait (reggae en dubstep) en gingen naar de bar om te vragen of Arnoud er mocht draaien. De eigenaar, een thaise man, vond het gelijk goed en de rest van de week was Arnoud er vaste DJ. We kregen drinken en eten en werden er met open armen ontvangen. De bar organiseerde ook elke dag een gratis bootrit naar een mini eiland vanwaar je de zonsondergang kon bezichtigen. Met een koude Beerlao in de hand naar de zonsondergang zien was dan ook hemels......

Na 5 dagen moesten we het eiland verlaten, geen geld meer en onze visum bijna verlopen en geen pin automaat op het eiland (er was niet eens een weg op het eiland) We wouden er graag nog langer blijven maar toch maar weer verder reizen...bestemming Cambodja!

Na een bootrit en een busrit bevonden we ons bij de grensovergang waar we 30 dollar betaalden en een stempel kregen voor 30 dagen. Het was gelijk chaos, eerst werd ons verteld dat we in de ene bus moesten gaan zitten. Toen moesten we ineens weer in een andere bus en na 40 minuten zaten we weer in de bus waar we als eerste inzaten

We snapten er niks van en de chauffeurs blijkbaar ook niet. Maar ach, je leert er mee omgaan als je reist in Zuid Oost Azie, alles werkt er maar half lijkt het wel :) Na een paar uur kwamen we in het eerste stadje aan, Stung Treng, een rommelige en stoffige bedoeling. Na een nacht besloten we dan ook maar weer te gaan naar Kratie, de volgende stad. Ook daar was niks te doen en de overweldigende chaos en rommel maakte het niet een gezellige plek om te verblijven.

Via couchsurfen konden we in de hoofdstad, Phnom Penh verblijven dus de volgende dag namen we een bus naar de hoofdstad. We belden onze host, Eric op en hij vertelde de Tuk Tuk chauffeur hoe te rijden. We kwamen aan in het enorme huis van Eric met 7 kamers met badkamers en een ernorm dakterras. We werden wederom met open armen ontvangen en kregen een eigen kamer met badkamer en ventilator. Er verbleven zo'n 10 andere couchsurfers daar dus we verkenden de stad met z'n allen en het was een gezellige bedoeling!

Bye Bye China, Hello Laos!

Sa Bai Dee!

Na12 uur in de Chinese slaaptrein kwamen we aan inPanzihua. Hetwas er gelijk warmer dan in Chengdu en na een ontbijt namen we de lokale bus naar het bustation om naar Lijang en vanuit daar naar de TigerLeaping Gorge te gaan voor de twee daagse bergwandeling

De lokale bus deed er een uur over en toen we aankwamen bij het bustation kwamen we erachter dat we niet genoeg geld hadden voor de bus naar Lijang.De zoektocht naar een pinautomaat in de buurt van het busstation gaven we snel op aangezien het stationaan de buitenrand van de stad lag. We stopten een taxi en lieten hem onze bankkaart zien en maakten met handen en voetenwerk duidelijk dat we wouden pinnen. Hij lachte en bracht ons naar de bank,we renden naarde bank samenmet de taxichauffeur en pinden snel geld om de bus op tijd te halen.Eenmaal bij het busstation aangekomenzag Arnoud dat hij in alle haast zijn bankpas in de automaat had laten zitten!! (en ik hoor mijn moeder al zeggen : typisch iets voor Arnoud :)

We maakten de taxichauffeur duidelijk dat we terug moesten omdat we de pas vergeten waren en hijbegon heel hard telachen. Wat dom om je pas te vergeten hahahaha en hij bracht ons terug naar de bank en ging mee naar binnen en maakte in het chinees duidelijk wat er gebeurt was. In de eerste instantie moesten we 3 dagen wachten maar nadat we duidelijk maakten dat we echt naar Lijang moesten vandaag nog kregen we uiteindelijk de pas terug...gelukkig!

De chauffeur racete terug naar het station en we bedankten hem hartelijk voor zijn hulp. Hij vond het allemaal wel vermakelijk en had een goed verhaal te vertellen aan zijn familie tijdens het avondeten. Snel naar het busstation en tickets halen....dachten we

De bus reed niet meer en we moesten een dag wachten!! Balen en nog eens balen............ Wekonden niet meer zo lang inChina blijven vanwege ons visum en we wouden toch echt naar deTigerLeaping Gorge. Een louche figuur bood ons een lift aan voor 800 RMB (=80 euro) voor een rit maar we vonden het te duur en we vertrouwden de man helemaal niet. We spraken een jongen aan die een beetje engels sprak en vroegen of er een trein was. Er reed geen trein maar een andere man bood ons een lift aan en na een hoop onderhandelen konden wesamen voor 30 euro mee. Toen we zagen dat er een jong stel ook meereed besloten we het te doen.De chauffeur reed een stukje van het station vandaan en liep weer weg. We begrepen er niks van maar blijkbaar zocht hij meer mensen zodat hij met een volle bus kon rijden. na een uur wachten kwam hij aan met een jongen en een oudere vrouw in kleurrijke kleding (waar we later achterkwamen dat het de traditionele kledij van de bergbevolking genaamd Naxi was) Eindelijk konden we gaan rijden! Toen het jonge stel aankwam begonnen ze ineens ruzie te maken en de vrouw liep boos weg. We begrepen er wederom niks van en wouden gewoon naar Lijang

De chauffeur suste het stel en gebood hun in te stappen. Eindelijk onderweg naar Lijang en het was een hele ervaring. De bus banjerde door de bergen over kapotte wegen en zandweggetjes. Dechauffeur bood gelijk iedereen een sigaret aan en de rit zou totaal zo'n7 uur duren. Ellenoor en ik zatensamen met de jongen achterin op elkaar gepakt en de buszatbomvol met mensen en spullen. Naanderhalf uur rijden stopten we opeens bij wat leek op een file. De chauffeur ging kijken en al snel kwamen we erachter dat een vrachtwagen vol steenkool omgekanteld op de weglag! Even schrikken maar gelukkig geen gewonden.....

Dechauffeur probeerde er nog langs te rijden maar beschadigde zijn auto en na twee keer proberen gaf hij het op.Iedereen de bus uit en wachten tot er iets zou gebeuren, dit zou zeker te weten een langedag worden. De file aan weerskanten werd aleen maar groter enalle lokale mensen en bestuurderskwamen een kijkje nemen tot het grote genoegen van een lokaal winkeltje die door het ongeluk ineensenorm veel klandizie genoot. Bij het schemeren kwamen er een paar agenten kijken dierustig al sigaretten rokend het ongeval bekeken. We kregen niet de indruk dat ze er wat aan gingen doen tot er een uur laten een bulldozen aan kwamrijden. het was inmiddels al donker en we waren 3 uur verder. De groep omstanders was al gegroeit tot zo'n 200 man.

Na een uur had de bulldozer de vrachtwagen omhoog getrokken en de chauffeur kon hem aan de kant zetten. Iedereen was blij en we stapten gauw de bus in want we hadden nog een 5en een half uur te rijden. De chauffeur bleek de weg te kennen als zijn broekzak want in het donker zag je vrijwel niks en de weg was niet in eengoede staat. Bovendien reden we langs bergweggetjeslangs kliffenzonder vangrail of iets dergelijks. De weg was zo hobbelig datje af en toe alle kanten op geschud werd. Het laatste uur belandden we ineensin eenmist zo dik dat je nog geen twee meter voor je kon zien maar de chauffeur wist ons veilig en wel naar Lijang te brengen. Tijdens de rit had dejongendie met ons de achterbank deelde een goedkope slaapplek voor en geregeld en de chauffeur zette ons recht voor de deur af:) Het was inmiddels al1 uur's nachts en we waren erg blij datde mensen zo behulpzaam waren ons er af te zetten en een goedkope prijs te regelen

Het bleek een hotel te zijn en we betaalden 8 euro voor onze kamer, compleet met badkamer en twee comfortabele bedden. De oude man die achter de balie zat begeleidde ons naar onze kamer en liet ons zien hoe alles werkte, de tv,douche en zelfs de waterkoker :) Ongelofelijk hoe vriendelijk en behulpzaam de mensen waren die we ontmoette!

Na een goede nachtrust namen we de bus naarQiaotou wat het startpunt was voor dewandeltocht. Wederom een busrit door de bergenmaar dit keer maar drieuur en een prachtig uitzicht. We kwamen pas rond 6 uur aan dus we besloten de eerstenacht in het dorp te verblijven aangezien het al snel donker zou worden. De volgende dag begonnen we de wandeltocht na een goed ontbijt. Het eerste stuk was een verharde weg die vrijwel stijl omhoog de berg op liep. Het was ook zo'n30 graden en de zon scheen fel dus na 10 minuten waren we al moe en toe aan rust. Gelukkig hadden we 4 flessen water gekocht en konden we het meeste van onze bepakking achterlaten in het guesthouse. Al snel kwamen we langs kleine dorpjes bewoond door de Naxi bergbevolking, uiterst vriendelijke en behulpzame mensen. De weg werd nu meer een zandpad die langs de bergen liep en soms langs diepe dalen, met prachtig uitzicht. Na een uur of 2 lopen kwamen we aan blij het eerst guesthouse op de route waar we besloten een soepje te eten. Dit was maar goed ook want het tweede stuk van de tocht zou het zwaarste zijn. Het stuk genaamd'28 bends' was een pad wat al kronkelend stijl de berg opliep enin de felle middagzonwas het enorm vermoeient en toen we in de buurt van de top kwamen moesten we om de 5 minuten rusten. We zagen een chinees meisje zitten met een vuurrood hoofd, wij waren niet de enige die er moeite mee hadden

De top van de berg was 2670 meterhoog en het uitzicht op de vallei en debesneeuwde bergen zo prachtig dat het het allemaal waard was. Na een goede rustpauze liepen we verder en na een uur kwamen we aan bij het volgende guesthouse. We dronken wat water en rookten een sigaret en liepen snel door naar het volgende guesthouse genaamd 'Half way House' Dit bleek niet heel erg slim te zijn want na een uur begon het goed te schemeren en we hadden nog een uur te gaan. Het laatste stuk moesten we in het donker lopen met onze zaklampen

We kwamen aan bij het HalfWay House met spierpijn en erg vermoeid, we namen wat te eten en dronkenwat met een Belgisch stel voor we in ons bed ploften. De volgende dag uitgerust en na een ontbijt weer verder, ditmaal was de tocht maar zo'n drie uur lopen.Een prachtig pad liep langs de bergen enzelfs over een waterval!

Na de wandeltocht van drie uur zaten we er echt wel doorheen en al onze spieren deden pijn. Hetlaatste stukje was over eenrechte asfaltweg dus dat viel reuze mee. Opeens zagenwe een wel heel bekend uitziende plant langs de weg groeien en we konden het niet laten er een foto van te maken. Hoe verder we liepen hoe meer wietplanten we wild zagen groeien langs de weg en soms echt hele velden! Jammergenoeg zat het spul vol zaad dus we hadden er niet veel aan maar leuk omwietvelden zo wild te zien groeien :)

De laatste nachtverbleven we in Seans guesthouse (wederom een tibetaanse stijl guesthouse) waar we's avondsArnouds verjaardag vierden met eenstel biertjes en een muziekje en het prachtige uitzicht vanaf het terras op de bergvallei en de sterrennacht

De volgende dag namen we een bus terug naar Lijang en besloten een dagje uit te rusten, we kochten wel twee kaarten voor de bus naar Kunming wat onze volgende en tevens laatste bestemming in China zou zijn. In Kunming hadden we al weer via couchsurfen een frans stelletje gevonden waar we mochten verblijven.

De busritduurde 10 uur (inmiddels vinden we dat niet meer zo lang ;)Het laatste uur van de rit begon het ineens enorm te stinken naar benzine binnen de bus. We stopten aan de kant van de weg en de chauffeur begon aan de motor te sleutelen terwijl een van de chinesepassagiers een peuk aan het roken was naast een plas benzine (typischChina eigenlijk, totaal begaaid!)De chauffeur begon meteen aanstekereen draad door te branden en knoopte die weer aan een andere draad, we hadden geen idee wat er gebeurde en het laatste uur rook het eigenlijk nog steeds zwaar naar benzine in de bus :)

InKunming aangekomen belde we Chloe (onze couchsurf host) en ze vertelde de taxichauffeur waar hij heen moest. Bij aankomst stonden Chloe en haar vriend Ilan al op ons te wachten en brachten ons naar hun huis waar ze een heerlijke maaltijd voor ons bereidden. Ze waren enorm vriendelijk en gastvrij en we voelden ons er helemaal thuis. Tot laat zaten we te praten tot het tijd werd om de slaapbank uit te vouwen

Devolgende dag maakte we een wandeltocht door de stad enlangshet park rondomGreen Lake. 's Avonds namenze ons mee naar the Hump(guesthouse enbar) waar we wat dronken met een vriendin van hun. De volgende daggaf Chloe ons een rondleiding door destad samen met twee franse reizigers. We zagen het oude stadsdeel en de buitenkant van de tempel die helaas gesloten was.Ilaan was een fanatieke fietser dus de volgende dag maakte we een fietstocht langs het grote meer van Kunming en genoten we van het prachtige uitzicht. We hadden al eerder buskaarten gekocht en namen 's avonds afscheid vanelkaar.

We hadden weereens moeite met een taxi te krijgen en het was ook spitsuur wat in China complete verkeerschaos betekend. Na drie kwartier proberen realiseerde we ons dat we de bus nooit zouden halen maar we besloten toch naar het station te gaan op de hoop dat ze onze kaarten zouden omwisselen of ons geld zouden teruggeven. Na een hoop gedoe kregen we 80% van onze kaarten terug en konden we een nieuwe bus boeken die net op het punt stond te vertrekken. We haasten ons naar de bus en de buschauffeur begon al te roepen dat we snel de bus in moesten. Het was een chinese slaapbus met bedjes van 1,60 m dus opgevouwen slapen de hele nacht. Om 7 uur 's ochtends moesten we de bus wisselen en na een uur stonden we bij de grens van Laos!

Deze grensovergang ging soepel en naeen uur waren we de grens over.Het viel ons gelijk op dat de mensen in Laos enorm relaxed en vriendelijk waren en de omgeving was tropisch. Gelijk weer onze sandalen aan en truien uit, heerlijk ! Na wat onderhandelen met een lokale man namen we een busje naar het eerste dorp genaamd Luang Namtha waar we voor 6 euro per nacht een kamer kregen in het guesthouse. 'S avonds genoten we van de zwoele tropische avond onder de palmbomen

We weten nu al dat we het heeeel erg naar ons zin gaan hebben in ZuidOost Azie!

La Gon,

Ellenoor & Arnoud

vanuit het heerlijke Laos

p.s. Jacq bedankt voor de extra fotoruimte &we genieten van alle reacties !

Hong Kong & een Maand "Mainland China"

Hallo lieve lezers thuis.....hier weer een nieuw verhaal uit het Verre Oosten

Van Liuzhuo naar Hong kong, afscheid nemen van Chris en op naar het treinstation, waar we echt net op tijd aankwamen om onze trein te halen.

14 uur hardseats, vrij oncomfortabele zitplaatse, niet echt fijn als je heel de nacht in de trein moet zitten. Na een hele nacht amper te hebben geslapen kwamen we aan in Shenzhen, de stad in China die grenst aan Hong kong.

Na een half uur lopen in de brandende zon met onze back packs en slaperige hoofde vonden we het metrostation. 1 uur met de metro, half slapend op onze back packs, eindelijk aan de grens.Maar daar 3 uur in de rij voor de paspoortcontrole, bah wat hebben we daar toch een hekel aan... Eindelijk over de grens met een nieuwe stempel voor 90 dagen Hong kong helemaal gratis:)

Op zoek naar de uitgang, tot onze verbazing was de enige manier om eruit te komen een metro te pakken, weer de metro in, weer een uur in de metro:(

Helemaal uitgeput aangekomen op het metrostation kowloon waar onze couchsurf host ons zou komen ophalen. Heather was een superaardige engelse meid dienet buiten de stad in een dorp woonde. Eenmaal bij haar thuis bood ze ons gelijk eten aan en een eigen kamer met een tweepersoonsbed. Na het eten vielen we uitgeput in slaap en werden we 's avonds pas wakker. Heather nam ons mee naar een restaurant waar we haar vriendin ontmoette (een excentrieke maar hilarische engelse actrice/drame lerares) na het eten dronken we wat samen maar nadat we erachterkwamen dat een biertje 60 Hong Kong Dollar (6 euro) kostte besloten we bij de nachtwinkel te gaan drinken en het straatleven te bezichtigen. Al snel ontmoette we een afrikaanse band die ons uitnodigde om mee te komen naar hun optreden en ze speelde zelfs reggae voor ons!

We verbleven een week bij Heather en we bezochten de stad en de nachtmartktjes en de typische drukke en chaotische straten van Hong Kong. Ook gingen we met de veerboot naar een eiland in de buurt (Lamma Island) waar we een wandeltocht door de bergen maakte van de ene kant naar de andere kant van het eiland

We regelde een niew visum voor China voor 30 dagen en namen afscheid van Heather en haar hond en kat die inmiddels gehecht aan ons waren geraakt :) Na 2 uur paspoortcontrole waren we weer op mainland china (zoals de mensen in Hong Kong de rest van China noemen) De cigaretten waren weer goedkoop en de straten waren weer smerig en iedereen spuugt er op straat (het echte china gevoel:)

Na een uur in de trein kwamen we aan in Guangzhou waar we weer een slaaplek hadden geregeld via couchsurfen (lang leve CS!!) waar we een nachtje konden verblijven. We gingen mee naar een couchsurf meeting waar we Jing ontmoette die ons een kamer in haar huis aanbood voor de rest van het weekend. Ze was een chinese en had veel gereisd door Europa,Azie en Zuid Amerika. We ontmoette haar vrienden en bezochten een prachtige tempel buiten de stad en speelden 's avond Mahjong en aten bij een straat barbeque restaurant voor 2 euro p.p. ! Prachtig in China al de straatrestaurantjes :)

Ze hielp ons om treintickets te halen voor onze volgende bestemming en we namen afscheid met heerlijk eten in een Turks restaurant (eindelijk weer kaas en brood!!:) we haalde onze trein net en we zaten weer 14 uur lang op onze hard seats in de Chinese slow train

Toen we in Guillin aankwamen hadden we weer amper geslapen en belden we onze couchsurf host op die onze taxichauffeur vertelde waar die heen moest. Onze host Kim was een chinees die het grootste gedeelte van zijn leven in Australie gewoond had en net klaar was met zijn studie en China zou gaan verkennen. We hielde siesta en na een paar uur werden we wakker en was het tijd om de stad te gaan verkennen.

Kim nam ons mee naar 1 van zijn favoriete restaurantjes waar we met zijn 3e voor 4,5 euro aten en dronken. Na een goede hap nam hij ons mee op sleeptouw, we gingen een park bezoeken.

In plaats van door de hoofdingang te gaan en veel geld te betalen liepen we een stukje langs de rivier en namen een krakkemikkig bruggetje over het water, Kim hield veel van wandele en wist hoe je goedkoop mooie gebieden kon bekijken. We gingen een trap op bij de voet van een berg en klommen helemaal naar de top waar je een adembenemend uitzicht had??Na een korte pauze en een hele zooi fotos gingen we weer naar beneden om vervolgens een andere berg te gaan beklimmen, de omgeving was prachtig en we genoten van het uitzicht.Na de 2de berg besloten we weer terug te gaan, we gingen weer naar hetzelfde restaurantje en aten onze buikjes rond. Na het eten liepen we weer terug naar Kims huis en vielen vrij vroeg in slaap op de bank.

We hadden met Chris afgesproken om samen naar Yanshuo te gaan (een dorpje vlakbij Guillin omgeven door prachtige bergen) Hij had een week vakantie dus we spraken drie dagen later af in Guillin om samen de bus te pakken. Hij kon via een engelse school in Yangshuo slaapplekken regelen als we twee uur per dag met de leerlingen praatten in het Engels. Dat kwam goed uit want tijdens de chinese vakantieweek was alles 2 of drie keer zo duur. Overdags huurden we fietsen en verkenden het landschap en 's avond gaven we de English Corner. De leerlingen waren uiterst nieuwsgierig en vroegen ons allerlei vragen. Vaak was je twee uur aan het praten over onze reizen en over nederland en de nederlandse cultuur (die ze vaak maar vreemd vonden)

We ontmoette vele reizigers die er ook als vrijwilligers werkten en 's avonds aten we samen en dronken we wat in een lokale bar Kaya waar we al gauw bevriend raakte met de mensen die er werkten en zo regelde we dat Arnoud er een avondje Reggae kon draaien (als laatste avond dus een perfect afscheidsfeest:)

De volgende dag namen we de bus terug naar Guillin waar we de trein naar Chengdu misten en kochten we kaartjes voor de dag erna. We belde Kim op of we alsjeblieft weer een nachtje bij hem konden verblijven en het was geen probleem. We ontmoette elkaar weer als vrienden en we maakte een wandeltocht langs de 4 meren in de stad en beklommen een berg vanwaar het uitzicht over de stad adembenemend was (zie de foto's)

De volgende dag maakte we ons klaar voor de treinreis van 24 uur naar Chengdu (maar ditmaal hadden we hard sleepers (treinbedden) gehaald) en namen afscheid van Kim. We zaten samen met een Koreaans gezin waarmee we ons eten deelden. De trein reed dwars door bergebieden en prachtige landschappen

Na heerlijk te hebben geslapen in de trein kwamen we aan in Chengdu waar we via Couchsurfen een Belgisch stelletje hadden gevonden waar we mochten verblijven. Een taxi rit verder waren we er en het was leuk om weer eens Nederlands te praten. Ze vertelden ons veel over hun reizen en wij over die van ons. 's Avonds aten we bij een straatrestaurant en gingen we op bezoek bij hun vriend Chefke die voor zijn werk met bekende bands in China toert. We voelden ons gelijk op ons gemak met de zuiderburen en hadden er een geweldige 3 dagen

Via Jing (pnze couchsurf host in Guangzhou) kregen we het nummer van haar neef die in Chengdu woont die ons de stad zou laten zien. We belde hem op en hij bracht ons met zijn auto naar de oude buurt van Chengdu en nodigde ons uit om traditionele chinese Hot Pot te gaan eten samen met zijn vriendin. Het was een echte ervaring en we mochten ook niet eens betalen ervoor hoe erg we er ook op aandrongen. We maakte weer kennis met de Chinese gastvrijheid

Vandaag zullen we de trein nemen naar Panzhihua vanwaar we een bus gaan nemen naar de Tiger Leaping Gorge, een bergebied waar je een wandeltocht kan maken van 3 dagen (meer hierover in het volgend verhaal)

En dan beginnen de dagen af te tellen van ons Chinees visum, op naar de volgende bestemming : Laos!

Dag Lieve Lezers Thuis!

Ellenoor & Arnoud

Echt super leuk om alle reacties te lezen op onze verhalen en foto's! Het geeft ook meer motivatie zo nu en dan wat te schrijven en foto's te uploaden

Special Thanks goes out to Guy ! voor de extra fotoruimte die we zeker gaan benutten :)

Reis door China : Wuhan & Liuzhou

Gegroet Breda,

Na een week te hebben gespendeert in Beijing waren we blij eindelijk een ticket bemachtigt te hebben voor de trein naar Wuhan (centraal China) waar we een adres hadden gevonden waar we konden verblijven via Couchsurfen

Eindelijk weer onze backpacks om en naar het metrostation. De metro's in Beijing waren zo overvol dat we ons erover verbaasten dat er nog meer mensen instapten, iedereen zat op elkaar gepakt als sardientjes in een blik. En wij met onze grote backpacks pasten er keer op keer niet eens in, op een gegeven moment dachten we : we proppen ons er gewoon bij anders missen we de trein waar we al een week op zitten te wachten! Zo gezegt zo gedaan en 8 metrostops en een claustrofobische ervaring verder stonden we bij het metrostation in de buurt van het treinstation. Vandaar moesten we nog een taxi nemen om op tijd te zijn en uiteindelijk moesten we rennen om de trein te halen!

Het bleek een moderne trein te zijn voor chinese begrippen en dus geen rookgedeelte (tot de frustratie van Ellenoor) We hadden twee zitplaatsen weten te bemachtigen dus we vonden het wel best en lieten het chinese landschap aan ons voorbij gaan. Het was niet echt duidelijk waneer de stad nou ophield en de volgende begon. Het gedeelte waar we doorheen aan het reizen waren was enorm volgebouwd en vol met industrie.

Na een treinreis van 9 uur kwamen we 's avonds aan in Wuhan namen we de bus naar het huis van Scott. Aldaar aangekomen stond hij al op ons te wachten en bracht ons naar zijn appartement. Scott was een enorm vriendelijke en gastvrij persoon met veel humor. Hij kwam oorspronkelijk uit Chicago maar gaf nu les op een engelse school. We verbleven uiteindelijk 3 dagen bij Scott en hebben daar een hele goede tijd gehad. Toen hij niet hoefde te werken liet hij ons de (enorme) stad zien. We zijn naar een groot natuurpark geweest waar op de topvan een heuvel een heleboel apen woonden.'s Avonds struinden we rond op de voedselmarkt waar over buiten eten gekookt en gewokt werd (soms op bakfietsen of bromfietsen) Het echte azie gevoel!

In Wuhan hadden we met Scott (gelukkig sprak hij uitstekend Chinees) een ticket weten te bemachtigen naar Liuzhou (2 zitplaatsen voor een treinreis van 16 uur) Op de dag dat we vertrokken deden we wat inkopen en wouden we een taxi nemen naar het treinstation. Alle taxi's die voorbijkwamen zaten al vol of stopten gewoon niet. Na 40 min nog steeds geen taxi begon de tijd te dringen en vonden we uiteindelijk een taxi, maar we hadden nog maar 15 minuten om onze trein te halen. Nadat we dat aan de chauffeur duidelijk maakte moest hij lachen en baande zich een weg door het drukke verkeer van Wuhan met een enorme snelheid. Toen we aankwamen bij het station gooide we het geld naar hem en rende de taxi uit. We rende de benen onder ons lijf vandaan maar het mocht niet baten, we misten de trein! Hij was net een minuut geleden vertrokken! Stonden we daar op het station van Wuhan zonder kaartjes

Gelukkig zag een behulpzame stationmedewerker onze nood en nam ons mee naar het loket voor de treinkaartjes en regelde 2 nieuwe kaartjes voor een trein 3 uur later. Maar de enige kaartjes waren voor staanplaatsen. We kregen gratis twee nieuwe kaartjes met het vooruitzicht een treinreis mee te maken waar we 16 uur moesten staan

De trein was oud en overvol beladen, overal bagage en rotzooi en mensen. We wisten ons en onze twee backpacks in een rookruimte tussen twee coupe's te propppen. Dit zou een zware en uitputtende reis worden maar we hadden het vooruitzcht dat we eenmaal in Liuzhou lekker konden chillen bij Chris thuis.

Na 6 uur treinreis begon een man Chinees tegen ons te praten, hij vond het allemaal wel interessant maar we begrepen er geen woord van. Een half uur later kwam hij terug en had een jonge meid gevonden die engels sprak. Hij wou van alles weten over Nederland en onze reis. Meerdere mensen uit de coupe hadden door dat er iemand was die kon vertalen en opeens stonden er 5 mensen om ons heen om ons allerlei vragen te stellen. Uiteindelijk boden ze ons aan bij hun te komen zitten. Eindelijk hadden we een normale zitplaats en de hele coupe wou ons eten en drinken en sigaretten aanbieden, het waren enorme gastvrije en aardige mensen.

Na een paar uurtjes slaap kwamen we uiteindelijk in Liuzhou aan waar we Chris ontmoetten die ons meenam naar zijn huis waar we zijn lieve dochtertje July en zijn aardige vrouw Lilly ontmoette. Het was geweldig Chris weer te zien en zijn nieuwe leefomgeving mee te maken.

Liuzhou is een kleine stad aan een rivier en omgeven door bergen. We hebben heerlijk gezwommen in de rivier en een berg beklommen en genoten van het uitzicht. Na de intensieve reis waren we blij om even uit te rusten en Chris weer te zien. Hij introduceerde ons aan zijn vrienden hier en de lokale cultuur en lekkernijen. Chris spreekt ook erg goed Chinees en toen we een lokale bar binnenliepen en zeiden dat Arnoud wel een plaatje wou komen draaien moest hij als tolk optreden. Nadat we een afspraak hadden gemaakt om de muziek te laten horen werden we door de eigenaar uitgenodigd om wat te drinken in de bar. Al snel werd de hele tafel volgezet met fruit en eten en drinken, als je in China als gast word uitgenodigd behandelen ze je erg goed en het was ongelofelijk dat we ook nergens voor hoefde te betalen.

De volgende dag waren ze tevreden over de muziek en boden ze Arnoud een baan aan om 6 dagen te komen draaien, 1 uur per avond waar hij 40 euro per uur voor zou krijgen (een aanbod waar je niet snel nee tegen zegt als je onderweg bent met een budget) De eerste avond bleek de muziek al snel veel te heftig te zijn voor het Chinese publiek. Hier willen ze het liefst de hele avond top 40 hits horen en de zware bassen van de muziek van Arnoud vonden ze maar vreemd. Een chinese club heeft ook geen dansvloer maar staat vol met tafeltjes waar mensen de hele avond aan het drinken zijn en spelletjes spelen. De tweede avond zeiden ze dat de muziek 'te internationaal' was en niet geschikt voor het publiek van Liuzhou. Al met al was het een erg leuke ervaring om het mee te maken en 80 euro voor twee avondjes draaien was ook mooi meegenomen :)

Morgen zullen we weer de trein nemen naar Hong Kong waar we ons Chinees visum gaan verlengen zodat we nog meer kunnen rondreizen in het zuiden van China. In Hong Kong hebben we weer een adresje gevonden waar we kunnen verblijven (lang leven Couchsurfen!) en zullen we daarna meer van het land gaan verkennen

dat was het dan wel weer :) en de groeten aan iedereen in Breda!! hoop dat daar alles goed gaat ondanks dat deze zomer de natste zomer ooit was.

Groeten,

Ellenoor & Arnoud

Foto's

Aangezien we 200 foto's op dit blog kunnen plaatsen (en we er nu al 198 op hebben staan)

hebben we een andere site aangemaakt voor onze foto's

Je kunt ze vinden op : http://www.flickr.com/photos/reismee/

Trans Mongolie Express - Deel 2

http://www.flickr.com/photos/reismee/sets/72157627493829168/

Groeten!

Ellenoor & Arnoud