Gegroet Breda,

Na een week te hebben gespendeert in Beijing waren we blij eindelijk een ticket bemachtigt te hebben voor de trein naar Wuhan (centraal China) waar we een adres hadden gevonden waar we konden verblijven via Couchsurfen

Eindelijk weer onze backpacks om en naar het metrostation. De metro's in Beijing waren zo overvol dat we ons erover verbaasten dat er nog meer mensen instapten, iedereen zat op elkaar gepakt als sardientjes in een blik. En wij met onze grote backpacks pasten er keer op keer niet eens in, op een gegeven moment dachten we : we proppen ons er gewoon bij anders missen we de trein waar we al een week op zitten te wachten! Zo gezegt zo gedaan en 8 metrostops en een claustrofobische ervaring verder stonden we bij het metrostation in de buurt van het treinstation. Vandaar moesten we nog een taxi nemen om op tijd te zijn en uiteindelijk moesten we rennen om de trein te halen!

Het bleek een moderne trein te zijn voor chinese begrippen en dus geen rookgedeelte (tot de frustratie van Ellenoor) We hadden twee zitplaatsen weten te bemachtigen dus we vonden het wel best en lieten het chinese landschap aan ons voorbij gaan. Het was niet echt duidelijk waneer de stad nou ophield en de volgende begon. Het gedeelte waar we doorheen aan het reizen waren was enorm volgebouwd en vol met industrie.

Na een treinreis van 9 uur kwamen we 's avonds aan in Wuhan namen we de bus naar het huis van Scott. Aldaar aangekomen stond hij al op ons te wachten en bracht ons naar zijn appartement. Scott was een enorm vriendelijke en gastvrij persoon met veel humor. Hij kwam oorspronkelijk uit Chicago maar gaf nu les op een engelse school. We verbleven uiteindelijk 3 dagen bij Scott en hebben daar een hele goede tijd gehad. Toen hij niet hoefde te werken liet hij ons de (enorme) stad zien. We zijn naar een groot natuurpark geweest waar op de topvan een heuvel een heleboel apen woonden.'s Avonds struinden we rond op de voedselmarkt waar over buiten eten gekookt en gewokt werd (soms op bakfietsen of bromfietsen) Het echte azie gevoel!

In Wuhan hadden we met Scott (gelukkig sprak hij uitstekend Chinees) een ticket weten te bemachtigen naar Liuzhou (2 zitplaatsen voor een treinreis van 16 uur) Op de dag dat we vertrokken deden we wat inkopen en wouden we een taxi nemen naar het treinstation. Alle taxi's die voorbijkwamen zaten al vol of stopten gewoon niet. Na 40 min nog steeds geen taxi begon de tijd te dringen en vonden we uiteindelijk een taxi, maar we hadden nog maar 15 minuten om onze trein te halen. Nadat we dat aan de chauffeur duidelijk maakte moest hij lachen en baande zich een weg door het drukke verkeer van Wuhan met een enorme snelheid. Toen we aankwamen bij het station gooide we het geld naar hem en rende de taxi uit. We rende de benen onder ons lijf vandaan maar het mocht niet baten, we misten de trein! Hij was net een minuut geleden vertrokken! Stonden we daar op het station van Wuhan zonder kaartjes

Gelukkig zag een behulpzame stationmedewerker onze nood en nam ons mee naar het loket voor de treinkaartjes en regelde 2 nieuwe kaartjes voor een trein 3 uur later. Maar de enige kaartjes waren voor staanplaatsen. We kregen gratis twee nieuwe kaartjes met het vooruitzicht een treinreis mee te maken waar we 16 uur moesten staan

De trein was oud en overvol beladen, overal bagage en rotzooi en mensen. We wisten ons en onze twee backpacks in een rookruimte tussen twee coupe's te propppen. Dit zou een zware en uitputtende reis worden maar we hadden het vooruitzcht dat we eenmaal in Liuzhou lekker konden chillen bij Chris thuis.

Na 6 uur treinreis begon een man Chinees tegen ons te praten, hij vond het allemaal wel interessant maar we begrepen er geen woord van. Een half uur later kwam hij terug en had een jonge meid gevonden die engels sprak. Hij wou van alles weten over Nederland en onze reis. Meerdere mensen uit de coupe hadden door dat er iemand was die kon vertalen en opeens stonden er 5 mensen om ons heen om ons allerlei vragen te stellen. Uiteindelijk boden ze ons aan bij hun te komen zitten. Eindelijk hadden we een normale zitplaats en de hele coupe wou ons eten en drinken en sigaretten aanbieden, het waren enorme gastvrije en aardige mensen.

Na een paar uurtjes slaap kwamen we uiteindelijk in Liuzhou aan waar we Chris ontmoetten die ons meenam naar zijn huis waar we zijn lieve dochtertje July en zijn aardige vrouw Lilly ontmoette. Het was geweldig Chris weer te zien en zijn nieuwe leefomgeving mee te maken.

Liuzhou is een kleine stad aan een rivier en omgeven door bergen. We hebben heerlijk gezwommen in de rivier en een berg beklommen en genoten van het uitzicht. Na de intensieve reis waren we blij om even uit te rusten en Chris weer te zien. Hij introduceerde ons aan zijn vrienden hier en de lokale cultuur en lekkernijen. Chris spreekt ook erg goed Chinees en toen we een lokale bar binnenliepen en zeiden dat Arnoud wel een plaatje wou komen draaien moest hij als tolk optreden. Nadat we een afspraak hadden gemaakt om de muziek te laten horen werden we door de eigenaar uitgenodigd om wat te drinken in de bar. Al snel werd de hele tafel volgezet met fruit en eten en drinken, als je in China als gast word uitgenodigd behandelen ze je erg goed en het was ongelofelijk dat we ook nergens voor hoefde te betalen.

De volgende dag waren ze tevreden over de muziek en boden ze Arnoud een baan aan om 6 dagen te komen draaien, 1 uur per avond waar hij 40 euro per uur voor zou krijgen (een aanbod waar je niet snel nee tegen zegt als je onderweg bent met een budget) De eerste avond bleek de muziek al snel veel te heftig te zijn voor het Chinese publiek. Hier willen ze het liefst de hele avond top 40 hits horen en de zware bassen van de muziek van Arnoud vonden ze maar vreemd. Een chinese club heeft ook geen dansvloer maar staat vol met tafeltjes waar mensen de hele avond aan het drinken zijn en spelletjes spelen. De tweede avond zeiden ze dat de muziek 'te internationaal' was en niet geschikt voor het publiek van Liuzhou. Al met al was het een erg leuke ervaring om het mee te maken en 80 euro voor twee avondjes draaien was ook mooi meegenomen :)

Morgen zullen we weer de trein nemen naar Hong Kong waar we ons Chinees visum gaan verlengen zodat we nog meer kunnen rondreizen in het zuiden van China. In Hong Kong hebben we weer een adresje gevonden waar we kunnen verblijven (lang leven Couchsurfen!) en zullen we daarna meer van het land gaan verkennen

dat was het dan wel weer :) en de groeten aan iedereen in Breda!! hoop dat daar alles goed gaat ondanks dat deze zomer de natste zomer ooit was.

Groeten,

Ellenoor & Arnoud